"تگ کنونیکال" یک عنصر HTML است که در هدر یک وب سایت استفاده می شود و به یک URL متعارف از طریق rel="canonical" اشاره می کند.
"Canonical" در این مورد به معنای URL اصلی است. تگ متعارف به موتورهای جستجو کمک می کند تا URL ها را به روشی معنی دار فهرست بندی کنند.
وب مسترها و سئوکاران با کمک تگ های متعارف از محتوای تکراری جلوگیری می کنند. به پیوند درج شده پیوند متعارف نیز گفته می شود. SEO ها اغلب به عناصر HTML به سادگی به عنوان "متعارف" اشاره می کنند.
گوگل از سال 2009 از عنصر rel=canonical پشتیبانی کرده است. گوگل در این مورد تنها نبود؛ مایکروسافت و یاهو و mahdi najjari نیز موافقت کردند که از این تگ HTML پشتیبانی کنند. از آن زمان، مدیران وب‌سایت‌ها می‌توانند موارد تکراری را با یک لینک در کد منبع موتورهای جستجو علامت‌گذاری کنند. سپس فقط می توانید منبع اصلی را فهرست کنید و "کپی" را نادیده بگیرید.
از یک طرف، معرفی canonical و استفاده از این تگ باعث شد تا مدیران وب سایت ها از محتوای تکراری خودداری کنند. از سوی دیگر، گوگل و شرکت نیز از آن بهره مند شده اند.
زیرا کار خزنده ها و ربات ها منابع مالی و زمانی زیادی را می بلعد. موتورهای جستجو با کمک تگ‌هایی که به‌طور معقول تنظیم شده‌اند، می‌توانند در بودجه خزیدن و در نتیجه پول صرفه‌جویی کنند.
ایده پشت برچسب ساده است: اگر دو وب سایت تکراری وجود داشته باشد، برچسب تعیین می کند که کدام یک به عنوان "اصل" و کدام به عنوان "کپی" علامت گذاری شده است.
منبع اصلی از طریق پیوند متعارف ارجاع داده می شود. به عنوان یک قاعده، موتورهای جستجو به این اطلاعیه پایبند هستند. با این حال، این بدان معنا نیست که وب سایت ارجاع دهنده از فهرست حذف شده است.
تگ کنونیکتال قبل از بسته شدن </head> در هدر سند HTML درج می شود. یک مثال:
صفحه https://www.seite.de/dieeine/ دارای محتوایی مشابه https://www.seite.de/dieandere/ است. برای جلوگیری از محتوای تکراری، پیوند متعارف زیر به /diandere/ اضافه می شود:
<link rel="canonical" href="https://www.seite.de/dieine/"/>
صرف نظر از اینکه از URL های نسبی یا مطلق در سراسر سایت استفاده می شود.
یک canonical همچنین می تواند برای فایل های PDF یا سایر منابع مشابه تنظیم شود. در این حالت پیاده سازی در هدر نیز صورت می گیرد. با این حال، این یک یادداشت از سرور در "هدر http" است که وقتی یک مشتری به منبع دسترسی پیدا می کند، برچسب متعارف را نمایش می دهد. روز معمولاً به این صورت است:
پیوند: <http://www.seite.de/dieine.pdf>؛ rel = "متعارف"
توجه: بسیاری از CMS ها مانند وردپرس پلاگین هایی را ارائه می دهند که با آنها canonical ها به طور خودکار تنظیم می شوند. مداخله مستقیم در کد منبع دیگر ضروری نیست.
صفحه بندی: با کمک ویژگی های rel="next" و rel="prev، اپراتورهای وب سایت می توانند چندین زیرصفحه از یک دسته بندی را صفحه بندی کنند.
این بدان معنی است که صفحات به عنوان یک دنباله منطقی برای گوگل و سایر موتورهای جستجو علامت گذاری می شوند. در این مورد، توصیه می‌شود که هر صفحه صفحه‌بندی شده را به صورت متعارف به سمت خود نشانه بگیرید.
hreflang: تگ hreflang برای نشان دادن به موتورهای جستجو استفاده می شود که نسخه ترجمه شده برای یک زبان یا کشور خاص در دسترس است. با این کمک، موتورهای جستجو به راحتی می توانند نوع صفحه مناسب را برای منطقه/زبان مورد نظر شناسایی و نمایش دهند.
با کمک canonical، صفحه ای که با hreflang مشخص شده است به خود اشاره می کند.
AMP: صفحات موبایل شتاب داده شده می توانند با استفاده همزمان از وب سایت های "متعارف" محتوای تکراری ایجاد کنند.
برای جلوگیری از این امر، یک کانونیکال روی یک AMP تنظیم شده است که به نسخه دسکتاپ اشاره دارد. اگر نسخه دسکتاپ وجود نداشته باشد و وب‌سایت تلفن همراه فقط به عنوان یک صفحه تلفن همراه تسریع شده وجود داشته باشد، canonical به خود AMP اشاره می‌کند، برای مثال به این صورت: <link rel="canonical" href="https://www.seite.de /amp -version.html .
جلوگیری از محتوای تکراری در سندیکای محتوا: اگر محتوای یک وب‌سایت، مانند بیانیه‌های مطبوعاتی، کپی شده و در وب‌سایت‌های مختلف منتشر شود، می‌توان از طریق canonical به منبع اصلی اشاره کرد.
عملکرد برچسب به همان اندازه ساده است که خطاهای مرتبط با استفاده از آن می تواند متفاوت باشد.
پیوند متعارف به صفحه دسته بندی اشاره می کند که خطای 404 را برمی گرداند: Canonicals فقط باید به URL های قابل دسترسی پیوند داده شود.
پروتکل متفاوتی در تگ نسبت به پروتکل صفحه متعارف مشخص شده است: این خطا برای مثال زمانی رخ می دهد که تگ به جای https به URL با http اشاره می کند.
تگ canonical می تواند برای رفع مشکلات محتوای تکراری استفاده شود. همین امر در مورد تگ noindex نیز صدق می کند.
با این حال، در حالی که یک متعارف نشان می‌دهد که یک صفحه اصلی با همان محتوا وجود دارد و موتورهای جستجو هنوز می‌توانند «کپی» را ایندکس کنند، تگ noindex دستور می‌دهد که صفحه بازدید شده در فهرست قرار نگیرد.
این برچسب ها که در سال 2009 معرفی شدند، عمدتاً به رفع مشکلات محتوای تکراری کمک می کنند. اینها می توانند به سرعت در فروشگاه های آنلاین یا CMS مانند وردپرس ایجاد شوند. به عنوان مثال، بسیاری از سیستم‌های فروشگاهی هنگام فیلتر کردن نتایج با شناسه‌ها کار می‌کنند که می‌توانند توسط موتورهای جستجو نمایه شوند.
نتیجه گاهی اوقات چندین ده یا حتی صدها URL است که تقریباً محتوای مشابهی را ارائه می دهند. تنها با یک برچسب، همه این URL ها را می توان به یک منبع اصلی ردیابی کرد.
زمانی که محصولات در دسته‌های مختلف در فروشگاه‌ها فهرست می‌شوند، محتوای تکراری نیز ممکن است رخ دهد. به عنوان مثال، این امکان وجود دارد که یک ژاکت سبز در فهرست کت /winter jackets و همچنین در فهرست jackets / مردان فهرست شود.
در این مورد، اپراتورهای فروشگاه باید تصمیم بگیرند که کدام URL و کدام زیردایرکتوری باید در نهایت متعارف باشد. با این حال، بسیاری از سیستم‌های فروشگاهی از راه‌حل ساده‌تری استفاده می‌کنند و نشانی‌های اینترنتی محصول را مستقیماً به ریشه دامنه متصل می‌کنند، بدون اینکه فهرست‌های فرعی را در بین آنها فهرست کنند.
در اصل، لینک آب درون یک صفحه نیز می تواند با URL متعارف بهینه شود. اگر پیوندی به صفحه ای با محتوای تکراری منتهی شود، قدرت پیوند را به صفحه متعارف منتقل می کند. به این ترتیب، می توان رتبه های بهتری برای "صفحه اصلی" مربوطه به دست آورد.
این مزیت مدتی است که به عنوان بخشی از تکنیک های SEO BlackHat استفاده می شود. اما گوگل معمولاً این تلاش‌ها برای دستکاری را خیلی سریع تشخیص می‌دهد و URLهای مربوطه را با ضررهای رتبه‌بندی جریمه می‌کند.
| https://logopond.com/LacyRaley2/profile/562427/?filter=&page= |